Średnia ruchoma Ten przykład pokazuje, w jaki sposób obliczyć średnią ruchomą szeregu czasowego w Excelu. Średnia ruchoma służy do łagodzenia nieprawidłowości (szczytów i dolin) w celu łatwego rozpoznawania trendów. 1. Najpierw przyjrzyjmy się naszej serii czasowej. 2. Na karcie Dane kliknij Analiza danych. Uwaga: nie można znaleźć przycisku Analiza danych Kliknij tutaj, aby załadować dodatek Analysis ToolPak. 3. Wybierz średnią ruchomą i kliknij OK. 4. Kliknij pole Input Range i wybierz zakres B2: M2. 5. Kliknij w polu Interwał i wpisz 6. 6. Kliknij pole Zakres wyjściowy i wybierz komórkę B3. 8. Narysuj wykres tych wartości. Objaśnienie: ponieważ ustawiliśmy przedział na 6, średnia ruchoma jest średnią z poprzednich 5 punktów danych i bieżącego punktu danych. W rezultacie szczyty i doliny są wygładzone. Wykres pokazuje rosnący trend. Program Excel nie może obliczyć średniej ruchomej dla pierwszych 5 punktów danych, ponieważ nie ma wystarczającej liczby poprzednich punktów danych. 9. Powtórz kroki od 2 do 8 dla przedziału 2 i odstępu 4. Wniosek: Im większy przedział, tym bardziej wygładzone są szczyty i doliny. Im mniejszy przedział, tym bardziej zbliżone są średnie ruchome do rzeczywistych punktów danych. Przesuwanie średniego wskaźnika Średnie ruchome zapewniają obiektywną miarę kierunku trendu poprzez wygładzenie danych dotyczących ceny. Zwykle obliczana za pomocą cen zamknięcia średnia ruchoma może być również używana z medianą. typowy. ważone zamknięcie. oraz wysokie, niskie lub otwarte ceny, a także inne wskaźniki. Mniejsze średnie kroczące są bardziej czułe i identyfikują nowe trendy wcześniej, ale dają też więcej fałszywych alarmów. Dłuższe średnie kroczące są bardziej wiarygodne, ale mniej responsywne, a jedynie podnoszą duże trendy. Użyj średniej ruchomej, która stanowi połowę długości śledzonego cyklu. Jeśli długość cyklu od szczytu do szczytu wynosi około 30 dni, odpowiednia jest 15-dniowa średnia ruchoma. Jeśli jest to 20 dni, odpowiednia jest 10-dniowa średnia krocząca. Niektórzy handlowcy będą jednak używać 14 i 9-dniowych średnich kroczących dla powyższych cykli w nadziei, że wygenerują sygnały nieznacznie wyprzedzające rynek. Inni faworyzują liczby Fibonacciego 5, 8, 13 i 21. Od 100 do 200 dni (od 20 do 40 tygodni) średnie ruchome są popularne dla dłuższych cykli Od 20 do 65 dni (od 4 do 13 tygodnia) średnie ruchome są przydatne w cyklach pośrednich i 5 do 20 dni w krótkich cyklach. Najprostszy system średniej ruchomej generuje sygnały, gdy cena przekracza średnią kroczącą: Idź długo, gdy cena wzrośnie powyżej średniej ruchomej od dołu. Podejdź krótko, gdy cena spadnie poniżej średniej ruchomej z góry. System jest podatny na uderzenia piłką na różnych rynkach, a przecinają się one w poprzek średniej kroczącej, generując dużą liczbę fałszywych sygnałów. Z tego powodu, średnie ruchome systemy zwykle używają filtrów do redukcji biczów. Bardziej zaawansowane systemy wykorzystują więcej niż jedną średnią ruchomą. Dwie średnie kroczące używają szybszej średniej kroczącej jako substytutu ceny zamknięcia. Trzy średnie kroczące wykorzystują trzecią średnią ruchomą, aby określić, kiedy cena sięga. Wielokrotne średnie ruchome wykorzystują serię sześciu szybkich średnich ruchomych i sześciu średnich ruchomych, aby się nawzajem potwierdzić. Przesunięte średnie kroczące są użyteczne dla celów trendów, zmniejszając liczbę biczów. Kanały Keltnera wykorzystują pasma wykreślone w wielokrotności średniego rzeczywistego zakresu, aby filtrować średnie ruchy zwrotne. Popularny wskaźnik MACD (Moving Average Convergence Divergence) jest odmianą dwóch średnich ruchomych, wykreślanych jako oscylator, który odejmuje średnią ruchomą od średniej szybkiej. Istnieje kilka różnych typów ruchomych średnich, z których każda ma swoje własne cechy szczególne. Proste średnie ruchome są najłatwiejsze do skonstruowania, ale także najbardziej podatne na zniekształcenia. Ważone średnie kroczące są trudne do skonstruowania, ale niezawodne. Wykładnicze średnie ruchome osiągają korzyści z ważenia w połączeniu z łatwością konstrukcji. Średnie kroczące Wilder są wykorzystywane głównie w wskaźnikach opracowanych przez J. Wellesa Wildera. Zasadniczo ta sama formuła, co wykładnicze średnie kroczące, używa różnych współczynników korygujących, dla których użytkownicy muszą się liczyć. Panel wskaźników pokazuje, jak skonfigurować średnie ruchome. Domyślnym ustawieniem jest wykładnicza średnia krocząca z 21 dni. Jak obliczyć średnie kroczące w Excel Excel Analiza danych dla manekinów, 2. wydanie Polecenie Analiza danych udostępnia narzędzie do obliczania ruchomych i wykładanych wykładniczo wartości średnich w Excelu. Załóżmy, na potrzeby ilustracji, że zebrałeś dzienne informacje o temperaturze. Chcesz obliczyć trzydniową średnią ruchomą 8212 średnią z ostatnich trzech dni 8212 w ramach prostego prognozowania pogody. Aby obliczyć średnie kroczące dla tego zestawu danych, wykonaj następujące kroki. Aby obliczyć średnią ruchomą, najpierw kliknij przycisk polecenia Data tab8217s Analiza danych. Gdy program Excel wyświetli okno dialogowe Analiza danych, wybierz pozycję Średnia ruchoma z listy, a następnie kliknij przycisk OK. Excel wyświetla okno dialogowe Średnia ruchoma. Wskaż dane, których chcesz użyć do obliczenia średniej ruchomej. Kliknij pole tekstowe Zakres wprowadzania w oknie dialogowym Średnia ruchoma. Następnie określ zakres wejściowy, wpisując adres zakresu arkusza lub za pomocą myszy, aby wybrać zakres arkusza roboczego. Odwołanie do zakresu powinno wykorzystywać bezwzględne adresy komórek. Bezwzględny adres komórki poprzedza literę kolumny i numer wiersza ze znakami, tak jak w A1: A10. Jeśli pierwsza komórka w zakresie wejściowym zawiera etykietę tekstową do identyfikacji lub opisu danych, zaznacz pole wyboru Etykiety w pierwszym wierszu. W polu tekstowym Odstęp, powiedz Excelowi, ile wartości ma zawierać obliczenie średniej ruchomej. Możesz obliczyć średnią ruchomą za pomocą dowolnej liczby wartości. Domyślnie program Excel używa ostatnich trzech wartości do obliczenia średniej ruchomej. Aby określić, że do obliczenia średniej ruchomej należy użyć innej liczby wartości, wprowadź tę wartość w polu tekstowym Odstęp czasu. Powiedz programowi Excel, gdzie umieścić dane średniej ruchomej. Użyj pola tekstowego Zakres wyników, aby określić zakres arkusza roboczego, w którym chcesz umieścić dane średniej ruchomej. W przykładzie z arkusza roboczego dane średniej ruchomej zostały umieszczone w zakresie arkusza roboczego B2: B10. (Opcjonalnie) Określ, czy chcesz wykres. Jeśli chcesz wykres przedstawiający średnią ruchomą, zaznacz pole wyboru Wynik wykresu. (Opcjonalnie) Wskaż, czy chcesz obliczać standardowe informacje o błędach. Jeśli chcesz obliczyć błędy standardowe dla danych, zaznacz pole wyboru Błędy standardowe. Program Excel umieszcza standardowe wartości błędów obok wartości średniej ruchomej. (Standardowa informacja o błędzie przechodzi do C2: C10.) Po zakończeniu określania, jakie średnie ruchome informacje mają zostać obliczone i gdzie chcesz je umieścić, kliknij OK. Program Excel oblicza średnią ruchomą. Uwaga: Jeśli program Excel nie ma wystarczająco dużo informacji do obliczenia średniej ruchomej dla błędu standardowego, umieszcza komunikat o błędzie w komórce. Możesz zobaczyć kilka komórek, które pokazują ten komunikat o błędzie jako wartość.
No comments:
Post a Comment